Εισαγωγή: Η καθυστερημένη αιμορραγία μετά από πολυπεκτομή αποτελεί την συχνότερη επιπλοκή της ενδοσκοπικής πολυπεκτομής. Η κυριότερη μέθοδος αντιμετώπισης είναι η ενδοσκοπική αιμόσταση. Έχει προταθεί ο διαχωρισμός των βλαβών σε high risk (ορατό αγγείο, θρόμβος, ενεργός αιμορραγία) και low risk stigmata (επίπεδο στίγμα, καθαρός πυθμένας). Τα τελευταία δεν χρήζουν πρακτικά ενδοσκοπικής αιμόστασης. Σε μερικές περιπτώσεις έχει προταθεί η συντηρητική αντιμετώπιση του συνδρόμου, τα δεδομένα ωστόσο είναι περιορισμένα.
Σκοπός: Η εύρεση παραγόντων που σχετίζονται με την παρουσία high ή low risk στιγμάτων στο σημείο της πολυπεκτομής, που καθιστούν απαραίτητη (ή μη) τη διενέργεια ενδοσκοπικής αιμόστασης.
